giygezyeninblogu

Hayatımın son doneminde oldukca fazla degisiklik yasandi. Ailecek yeni bir ulkeye yerlestik. Boyle donemlerde insan kendine iyi gelen seyleri yapmayi erteliyor veya belki de odaklanamiyor. Listesinde yapmasi gereken onlarca oncelik oluyor ama 3 aylik baska bir sehre alisma donemi bana sunu ogretti, mutlu oldugun seyleri oncelikli olarak yapacaksin yoksa cesaretin azaliyor ve neleri istedigine tam da karar veremiyorsun.  O nedenle ben de uzun bir aradan sonra tekrar yazmaya basladim.

Bu yazimda aldigimiz kararlari nasil aldisigimiza odaklanacagim. Bir cok insana gore farkli bir ulkeye gitme karari su ana kadar kendi ulkemizde insaa ettigimiz hayatimizi yikmak anlamina geliyordu. Kurulu bir duzeni neden yok eder ki bir insan? Burada bizim icin neyin onemli oldugu devreye giriyor. Bizi ne mutlu ediyor? Iyi bir is, guzel bir ev, iyi bir egitim, guvende olmak, doga, kultur-sanat, spor, lezzetli yemekler, toplum… Bu listeyi uzatabilirsiniz. Peki kolay mi bu karari almak? Benim icin cok zor olmadi, her zaman baska ulkeleri gormeyi, oradaki kulturu deneyimlemiyi isteyen biri olmusumdur. Isin zor olan kismi bence karari aldiktan sonraki eylemlerimiz. O noktada da cesaret devreye giriyor. Bazi riskleri almaya cesaret etmek ve degisime acik olmak onemli. Insanin kendi anadilinde konusmadigi bir ulkede hayatini surdurmeye calismasi, hele ki ilk donemlerde kolay degil.

Ben sansli olan kisilerdenim, mutlu oldugum bir iste, harika insanlarla calisiyorum. 15 yildir kurumsal hayattayim, yurtdisi deneyimi olarak ilk deneyimim. Bugune kadar edindiginiz aliskanliklarin aslinda tam da oyle yurumedigini gormek biraz insani hayal kirikligina ugratiyor. Tam olarak orneklendirecek olursam, gec saatlere kadar calismak veya mesai saatinin uzerine cikmak genelde hos karsilanmiyor, zamaninizi yonetemiyorsunuz olarak bile gorulebiliyor. Tatillerde insanlar kesinlikle e-mail yanitlamiyor ve hic bir yonetici calisanindan isiyle ilgili bir talepte bulunmuyor. Cocuk cok onemli, cocukla ilgili bir konu oldugunda resmen butun dunya duruyor. Gercekten takdir edilesi. Cocuklarin gelecegimiz oldugunu bilen bir toplumda yasamak kesinlikle bir ayricalik.

Burada kendimle ilgili farkindaligim her gecen gun daha da artiyor. Aslinda beni nelerin mutlu ettigini ve bu mutlulugun ne kadar kalici oldugunu yavas yavas anlamaya basliyorum. Bugune kadar hayatimi kisa donemli mutluluklara odakladigimi ve bunlari elde edemedigimde de mutsuz oldugumu, etrafimdaki insanlari da mutsuz ettigimi gordum. Bir yanim yarin gunesin dogusunu gorememe ihtimalini bilerek yasa ve kisa donemli mutluluklara dayali kararlar da alabilirsini soylerken bir diger yanim da uzun vadeli yatirimlar yap ve gunluk kucuk mutluluklarin farkinda ol, asil mutlulugun o oldugunu soyluyor. Bu noktada bana hangisinin iyi gelecegini anlamak icin farkli seyler deniyorum. Ornegin 21 gunluk bir meditasyon grubuna katildim. Vedalasmam gerekenler ile vedalastim. Bir not defteri aldim, hergun beni mutlu eden seyleri yaziyorum. Gune lezzetli bir kahve ile baslamak, muhtesem bir sarki dinlemek gibi ufak gelebilecek anilari yaziyorum. Beni mutsuz eden kisilerden ve ortamlardan uzak durmaya karar verdim. Hayatta her istedigimizin olmasi cok zor, ona ulasma cabasi ve surdurulebilirligi ise oldukca yorucu. Oldugu kadar diyebilmek onemli. Su anda bu yaziyi yazarken bile klavyem Turkce’yi algilamiyor 😊 ama dedigim gibi, birak boyle kalsin, mukemmel olmasi gerekmiyor.

2019 yili icin bir liste yapmistim. 2020 yili icin de  bir liste yapacagim ama bu seferki liste bence cok daha farkinda olarak yaptigim bir liste olacak. Listenin basinda, farkli yerleri kesfetmek, daha fazla okumak ve yazmak, beni mutlu eden bir hobi edinmek, cocuklari mutlu edecek aktivitelerin icinde yer almak, bana iyi gelen insanlara daha fazla zaman ayirmak gibi maddeler olacak. Liste yapmak guzel ama yapamadiklarim olursa da yaptiklarimin tadini cikaracagim ve digerlerini gerceklestiremedim diye kendimi yipratmaktan vazgececegim. Bu da benim sozum olsun 😉.

Insanin kendine gelisim alanlarini itiraf etmesini cok cesurca bulurum. Onlar aslinda ustunu kapattigimiz yanlarimizdir ve uzerine egilmek icin genelde zamanimiz olmaz ama asil degisim onlara odaklanmakla basliyor bence.

Sevgilerimle

Dilara